晏坐闲吟

晏坐闲吟原文：

全诗十章，共分三部分。首二章以南山起兴，以象征二权臣。以山之险要象征其权之枢要，又以山之不平联系到二臣秉政不平。结合篇末“昊天不平，我王不宁”的呼应来看，天怒人怨，总由师尹秉政不平使然，故“不平”二字为全篇眼目。只是第二部分却一再将不平（不夷）与不己（(...)
冷落新诗。
第二部分写琵琶女及其演奏的琵琶曲，具体而生动地揭示了琵琶女的内心世界。琵琶女因“平生不得志”而“千呼万唤始出来”，又通过琵琶声调的描写，表现琵琶女的高超弹技。用手指叩弦（拢），用手指揉弦（捻），顺手下拨（抹），反手回拨（挑），动作娴熟自然。粗弦沉重雄壮“如急雨”，细弦细碎如“私语”，清脆圆润如大小珠子落玉盘，又如花底莺语，从视觉和听觉角度描述。“弦弦掩抑声声思”以下六句，总写“初为《霓裳》后《六幺》”的弹奏过程，其中既用“低眉信手续续弹”“轻拢慢捻抹复挑”描写弹奏的神态，更用“似诉平生不得志”“说尽心中无限事”概括了琵琶女借乐曲所抒发的思想情感。此后十四句，在借助语言的音韵摹写音乐的时候，兼用各种生动的比喻以加强其形象性。“大弦嘈嘈如急雨”，既用“嘈嘈”这个叠字词摹声，又用“如急雨”使它形象化。“小弦切切如私语”亦然。这还不够，“嘈嘈切切错杂弹”，已经再现了“如急雨”“如私语”两种旋律的交错出现，再用“大珠小珠落玉盘”一比，视觉形象与听觉形象就同时显露出来，令人眼花缭乱，耳不暇接。旋律继续变化，出现了先“滑”后“涩”的两种意境。“间关”之声，轻快流利，而这种声音又好象“莺语花底”，视觉形象的优美强化了听觉形象的优美。“幽咽”之声，悲抑哽塞，而这种声音又好象“泉流冰下”，视觉形象的冷涩强化了听觉形象的冷涩。由“冷涩”到“凝绝”，是一个“声渐歇”的过程，诗人用“别有幽愁暗恨生，此时无声(...)
此诗共二章，每章九句。前后两章共用了四个比喻，语言也相似，只是押韵不同。关于诗的主题，有几种不同的说法。《毛诗序》认为是“诲（周）宣王也”，郑笺补充说：“诲，教也，教宣王求贤人之未仕者。”王先谦《诗三家义集疏》举例证明鲁诗、齐诗、韩诗都与毛诗观点一致。到了宋代朱熹《诗集传》则说：“此诗之作，不可知其所由，然必陈善纳诲之辞也。”认为这是一篇意在劝人为善的作品。今人程俊英在《诗经译注》祖毛、郑旧说而加以发展，说：“这是一首通篇用借喻的手法，抒发招致人才为国(...)
！你靠后些。老官人，我行有影，衣有缝，怎么是鬼？只是你时运倒了，前日算差了石留住，今日又算差了我哩。只怕你说差了八字，你说真的来。我今年六十九岁，五月初五日戌时生。八字不差。这命不死，有些跷怪。必是有人破了我的法，要抢我的买卖，是你老了不济事，有那个来破你的法？你前日与了我一两银子，如今只与我九两便是。银子不打紧。你跟我进来，待我关上门。你不说那个破我的法，我就打杀你，看你可活得成。住、住、住，你这阴阳本慢帐，自家算不着，倒怪人来破你的法。你前日打发我去拜辞亲识朋友，我可有甚么亲识朋友？只有我隔壁任二公，去辞别他，说你算我该今日午时身死。那任二公有个桃花女，也与我算一算，说："不死，是有救的。明夜三更时分，该北斗七星下降，你备下香灯祭祀。"着我躲在席囤儿里，只等星官领受了临去之时，便跳出囤来，扯住一个，向他要些寿岁。我依着他，果然有七位星官，被我扯住，与了我三十岁。临了又有一个油嘴小星儿也与我一岁，说我整整的一百岁，因此上我得不死。便是那石留住小孩子，也是那桃花女救的。乾、坎、艮、震、巽、离、坤、兑。果然，这一夜北斗星官下降。可知道破了我这阴阳。则除是这般。我不失信，这十两银子与你去。只是你在我家这许多年，我也不曾歹看承你，有一件事你可与我做去。是甚么事要我做去？明日我备下花红酒礼，要你将到任二公家，只说谢桃花女的。等他受了时，我自有个主意。你对我说这主意，我便去。我不瞒你，我在这洛阳城里算卦，则有我高，如今桃花女甚有意思。我那个增福孩儿，还不曾定得亲事，只等任二公受了我花红酒礼时，我便好央媒去说亲，不怕他不许我。若得他到我家做媳妇，可不显的我家越有人了。这桩事都在你身上，我还要谢你多如那媒人的哩。这个是喜事(...)
我见他料绰口凹凸着面貌，眼嵌鼻眍挠着脸脑(...)
用乱之故。
前两联从江边景物写起，视听结合，交代了送别的时间和地点，也暗示了人物心情。首联以动写静描绘画面，生动形象地写出了春天的盎然生机，体现出诗人豁达的心境。颈联以折柳相赠来寄托依依惜别之情，这种离别的愁绪在落日下随着芦篪声蔓延开去。尾联借用典故和采用拟人手法，表达了诗人对友人的无限(...)
词的下片是描写曲终人散、踏月醉归的情景。“临春”一句明是写香，暗是写风，暗香随风飘散，词人兴致阑珊，由“谁更”二字而出，更显得活泼有致。“醉拍”二字直白而出，写醉态，写尽兴尽欢妥贴至极。到这里，作者有目见的欣赏，有耳听的享受，有闻香的回味，加上醉拍由口饮而生的意态，正是极色、声、香、味之娱于一处，心旷神驰，兴奋不已，因此才“情味切”，耽溺其中无以自拔。结尾二句，写酒阑歌罢却写得意味盎然，余兴未尽，所以向来为人所称誉。《弇州山人词评》中赞其为“致语也”。今人叶嘉莹曾详评此句：“后主真是一个最懂得生活之情趣的人。而且‘踏马蹄’三字写得极为传神，一则，‘踏’字无论在声音或意义上都可以使人联想到马蹄得得的声音；再则，不曰‘马蹄踏’而曰‘踏马蹄’，则可以予读者以双重之感受，是不仅用马蹄去踏，而且踏在马蹄之下的乃是如此清夜的一片月色，且恍闻有得得之声入耳矣。这种纯真任纵的抒写，带给了读者极其真切的感受。”读此二句，既可感作者的痴醉心情，也可视清静朗洁的月夜美景，更可见作者身上充盈着的文人骚客的雅致逸兴。

晏坐闲吟拼音解读：

quán shī shí zhāng ，gòng fèn sān bù fèn 。shǒu èr zhāng yǐ nán shān qǐ xìng ，yǐ xiàng zhēng èr quán chén 。yǐ shān zhī xiǎn yào xiàng zhēng qí quán zhī shū yào ，yòu yǐ shān zhī bú píng lián xì dào èr chén bǐng zhèng bú píng 。jié hé piān mò “hào tiān bú píng ，wǒ wáng bú níng ”de hū yīng lái kàn ，tiān nù rén yuàn ，zǒng yóu shī yǐn bǐng zhèng bú píng shǐ rán ，gù “bú píng ”èr zì wéi quán piān yǎn mù 。zhī shì dì èr bù fèn què yī zài jiāng bú píng （bú yí ）yǔ bú jǐ （(...)
lěng luò xīn shī 。
dì èr bù fèn xiě pí pá nǚ jí qí yǎn zòu de pí pá qǔ ，jù tǐ ér shēng dòng dì jiē shì le pí pá nǚ de nèi xīn shì jiè 。pí pá nǚ yīn “píng shēng bú dé zhì ”ér “qiān hū wàn huàn shǐ chū lái ”，yòu tōng guò pí pá shēng diào de miáo xiě ，biǎo xiàn pí pá nǚ de gāo chāo dàn jì 。yòng shǒu zhǐ kòu xián （lǒng ），yòng shǒu zhǐ róu xián （niǎn ），shùn shǒu xià bō （mò ），fǎn shǒu huí bō （tiāo ），dòng zuò xián shú zì rán 。cū xián chén zhòng xióng zhuàng “rú jí yǔ ”，xì xián xì suì rú “sī yǔ ”，qīng cuì yuán rùn rú dà xiǎo zhū zǐ luò yù pán ，yòu rú huā dǐ yīng yǔ ，cóng shì jiào hé tīng jiào jiǎo dù miáo shù 。“xián xián yǎn yì shēng shēng sī ”yǐ xià liù jù ，zǒng xiě “chū wéi 《ní shang 》hòu 《liù yāo 》”de dàn zòu guò chéng ，qí zhōng jì yòng “dī méi xìn shǒu xù xù dàn ”“qīng lǒng màn niǎn mò fù tiāo ”miáo xiě dàn zòu de shén tài ，gèng yòng “sì sù píng shēng bú dé zhì ”“shuō jìn xīn zhōng wú xiàn shì ”gài kuò le pí pá nǚ jiè lè qǔ suǒ shū fā de sī xiǎng qíng gǎn 。cǐ hòu shí sì jù ，zài jiè zhù yǔ yán de yīn yùn mó xiě yīn lè de shí hòu ，jiān yòng gè zhǒng shēng dòng de bǐ yù yǐ jiā qiáng qí xíng xiàng xìng 。“dà xián cáo cáo rú jí yǔ ”，jì yòng “cáo cáo ”zhè gè dié zì cí mó shēng ，yòu yòng “rú jí yǔ ”shǐ tā xíng xiàng huà 。“xiǎo xián qiē qiē rú sī yǔ ”yì rán 。zhè hái bú gòu ，“cáo cáo qiē qiē cuò zá dàn ”，yǐ jīng zài xiàn le “rú jí yǔ ”“rú sī yǔ ”liǎng zhǒng xuán lǜ de jiāo cuò chū xiàn ，zài yòng “dà zhū xiǎo zhū luò yù pán ”yī bǐ ，shì jiào xíng xiàng yǔ tīng jiào xíng xiàng jiù tóng shí xiǎn lù chū lái ，lìng rén yǎn huā liáo luàn ，ěr bú xiá jiē 。xuán lǜ jì xù biàn huà ，chū xiàn le xiān “huá ”hòu “sè ”de liǎng zhǒng yì jìng 。“jiān guān ”zhī shēng ，qīng kuài liú lì ，ér zhè zhǒng shēng yīn yòu hǎo xiàng “yīng yǔ huā dǐ ”，shì jiào xíng xiàng de yōu měi qiáng huà le tīng jiào xíng xiàng de yōu měi 。“yōu yān ”zhī shēng ，bēi yì gěng sāi ，ér zhè zhǒng shēng yīn yòu hǎo xiàng “quán liú bīng xià ”，shì jiào xíng xiàng de lěng sè qiáng huà le tīng jiào xíng xiàng de lěng sè 。yóu “lěng sè ”dào “níng jué ”，shì yī gè “shēng jiàn xiē ”de guò chéng ，shī rén yòng “bié yǒu yōu chóu àn hèn shēng ，cǐ shí wú shēng (...)
cǐ shī gòng èr zhāng ，měi zhāng jiǔ jù 。qián hòu liǎng zhāng gòng yòng le sì gè bǐ yù ，yǔ yán yě xiàng sì ，zhī shì yā yùn bú tóng 。guān yú shī de zhǔ tí ，yǒu jǐ zhǒng bú tóng de shuō fǎ 。《máo shī xù 》rèn wéi shì “huì （zhōu ）xuān wáng yě ”，zhèng jiān bǔ chōng shuō ：“huì ，jiāo yě ，jiāo xuān wáng qiú xián rén zhī wèi shì zhě 。”wáng xiān qiān 《shī sān jiā yì jí shū 》jǔ lì zhèng míng lǔ shī 、qí shī 、hán shī dōu yǔ máo shī guān diǎn yī zhì 。dào le sòng dài zhū xī 《shī jí chuán 》zé shuō ：“cǐ shī zhī zuò ，bú kě zhī qí suǒ yóu ，rán bì chén shàn nà huì zhī cí yě 。”rèn wéi zhè shì yī piān yì zài quàn rén wéi shàn de zuò pǐn 。jīn rén chéng jun4 yīng zài 《shī jīng yì zhù 》zǔ máo 、zhèng jiù shuō ér jiā yǐ fā zhǎn ，shuō ：“zhè shì yī shǒu tōng piān yòng jiè yù de shǒu fǎ ，shū fā zhāo zhì rén cái wéi guó (...)
！nǐ kào hòu xiē 。lǎo guān rén ，wǒ háng yǒu yǐng ，yī yǒu féng ，zěn me shì guǐ ？zhī shì nǐ shí yùn dǎo le ，qián rì suàn chà le shí liú zhù ，jīn rì yòu suàn chà le wǒ lǐ 。zhī pà nǐ shuō chà le bā zì ，nǐ shuō zhēn de lái 。wǒ jīn nián liù shí jiǔ suì ，wǔ yuè chū wǔ rì xū shí shēng 。bā zì bú chà 。zhè mìng bú sǐ ，yǒu xiē qiāo guài 。bì shì yǒu rén pò le wǒ de fǎ ，yào qiǎng wǒ de mǎi mài ，shì nǐ lǎo le bú jì shì ，yǒu nà gè lái pò nǐ de fǎ ？nǐ qián rì yǔ le wǒ yī liǎng yín zǐ ，rú jīn zhī yǔ wǒ jiǔ liǎng biàn shì 。yín zǐ bú dǎ jǐn 。nǐ gēn wǒ jìn lái ，dài wǒ guān shàng mén 。nǐ bú shuō nà gè pò wǒ de fǎ ，wǒ jiù dǎ shā nǐ ，kàn nǐ kě huó dé chéng 。zhù 、zhù 、zhù ，nǐ zhè yīn yáng běn màn zhàng ，zì jiā suàn bú zhe ，dǎo guài rén lái pò nǐ de fǎ 。nǐ qián rì dǎ fā wǒ qù bài cí qīn shí péng yǒu ，wǒ kě yǒu shèn me qīn shí péng yǒu ？zhī yǒu wǒ gé bì rèn èr gōng ，qù cí bié tā ，shuō nǐ suàn wǒ gāi jīn rì wǔ shí shēn sǐ 。nà rèn èr gōng yǒu gè táo huā nǚ ，yě yǔ wǒ suàn yī suàn ，shuō ："bú sǐ ，shì yǒu jiù de 。míng yè sān gèng shí fèn ，gāi běi dòu qī xīng xià jiàng ，nǐ bèi xià xiāng dēng jì sì 。"zhe wǒ duǒ zài xí dùn ér lǐ ，zhī děng xīng guān lǐng shòu le lín qù zhī shí ，biàn tiào chū dùn lái ，chě zhù yī gè ，xiàng tā yào xiē shòu suì 。wǒ yī zhe tā ，guǒ rán yǒu qī wèi xīng guān ，bèi wǒ chě zhù ，yǔ le wǒ sān shí suì 。lín le yòu yǒu yī gè yóu zuǐ xiǎo xīng ér yě yǔ wǒ yī suì ，shuō wǒ zhěng zhěng de yī bǎi suì ，yīn cǐ shàng wǒ dé bú sǐ 。biàn shì nà shí liú zhù xiǎo hái zǐ ，yě shì nà táo huā nǚ jiù de 。qián 、kǎn 、gèn 、zhèn 、xùn 、lí 、kūn 、duì 。guǒ rán ，zhè yī yè běi dòu xīng guān xià jiàng 。kě zhī dào pò le wǒ zhè yīn yáng 。zé chú shì zhè bān 。wǒ bú shī xìn ，zhè shí liǎng yín zǐ yǔ nǐ qù 。zhī shì nǐ zài wǒ jiā zhè xǔ duō nián ，wǒ yě bú céng dǎi kàn chéng nǐ ，yǒu yī jiàn shì nǐ kě yǔ wǒ zuò qù 。shì shèn me shì yào wǒ zuò qù ？míng rì wǒ bèi xià huā hóng jiǔ lǐ ，yào nǐ jiāng dào rèn èr gōng jiā ，zhī shuō xiè táo huā nǚ de 。děng tā shòu le shí ，wǒ zì yǒu gè zhǔ yì 。nǐ duì wǒ shuō zhè zhǔ yì ，wǒ biàn qù 。wǒ bú mán nǐ ，wǒ zài zhè luò yáng chéng lǐ suàn guà ，zé yǒu wǒ gāo ，rú jīn táo huā nǚ shèn yǒu yì sī 。wǒ nà gè zēng fú hái ér ，hái bú céng dìng dé qīn shì ，zhī děng rèn èr gōng shòu le wǒ huā hóng jiǔ lǐ shí ，wǒ biàn hǎo yāng méi qù shuō qīn ，bú pà tā bú xǔ wǒ 。ruò dé tā dào wǒ jiā zuò xí fù ，kě bú xiǎn de wǒ jiā yuè yǒu rén le 。zhè zhuāng shì dōu zài nǐ shēn shàng ，wǒ hái yào xiè nǐ duō rú nà méi rén de lǐ 。zhè gè shì xǐ shì (...)
wǒ jiàn tā liào chāo kǒu āo tū zhe miàn mào ，yǎn qiàn bí kōu náo zhe liǎn nǎo (...)
yòng luàn zhī gù 。
qián liǎng lián cóng jiāng biān jǐng wù xiě qǐ ，shì tīng jié hé ，jiāo dài le sòng bié de shí jiān hé dì diǎn ，yě àn shì le rén wù xīn qíng 。shǒu lián yǐ dòng xiě jìng miáo huì huà miàn ，shēng dòng xíng xiàng dì xiě chū le chūn tiān de àng rán shēng jī ，tǐ xiàn chū shī rén huō dá de xīn jìng 。jǐng lián yǐ shé liǔ xiàng zèng lái jì tuō yī yī xī bié zhī qíng ，zhè zhǒng lí bié de chóu xù zài luò rì xià suí zhe lú chí shēng màn yán kāi qù 。wěi lián jiè yòng diǎn gù hé cǎi yòng nǐ rén shǒu fǎ ，biǎo dá le shī rén duì yǒu rén de wú xiàn (...)
cí de xià piàn shì miáo xiě qǔ zhōng rén sàn 、tà yuè zuì guī de qíng jǐng 。“lín chūn ”yī jù míng shì xiě xiāng ，àn shì xiě fēng ，àn xiāng suí fēng piāo sàn ，cí rén xìng zhì lán shān ，yóu “shuí gèng ”èr zì ér chū ，gèng xiǎn dé huó pō yǒu zhì 。“zuì pāi ”èr zì zhí bái ér chū ，xiě zuì tài ，xiě jìn xìng jìn huān tuǒ tiē zhì jí 。dào zhè lǐ ，zuò zhě yǒu mù jiàn de xīn shǎng ，yǒu ěr tīng de xiǎng shòu ，yǒu wén xiāng de huí wèi ，jiā shàng zuì pāi yóu kǒu yǐn ér shēng de yì tài ，zhèng shì jí sè 、shēng 、xiāng 、wèi zhī yú yú yī chù ，xīn kuàng shén chí ，xìng fèn bú yǐ ，yīn cǐ cái “qíng wèi qiē ”，dān nì qí zhōng wú yǐ zì bá 。jié wěi èr jù ，xiě jiǔ lán gē bà què xiě dé yì wèi àng rán ，yú xìng wèi jìn ，suǒ yǐ xiàng lái wéi rén suǒ chēng yù 。《yān zhōu shān rén cí píng 》zhōng zàn qí wéi “zhì yǔ yě ”。jīn rén yè jiā yíng céng xiáng píng cǐ jù ：“hòu zhǔ zhēn shì yī gè zuì dǒng dé shēng huó zhī qíng qù de rén 。ér qiě ‘tà mǎ tí ’sān zì xiě dé jí wéi chuán shén ，yī zé ，‘tà ’zì wú lùn zài shēng yīn huò yì yì shàng dōu kě yǐ shǐ rén lián xiǎng dào mǎ tí dé dé de shēng yīn ；zài zé ，bú yuē ‘mǎ tí tà ’ér yuē ‘tà mǎ tí ’，zé kě yǐ yǔ dú zhě yǐ shuāng zhòng zhī gǎn shòu ，shì bú jǐn yòng mǎ tí qù tà ，ér qiě tà zài mǎ tí zhī xià de nǎi shì rú cǐ qīng yè de yī piàn yuè sè ，qiě huǎng wén yǒu dé dé zhī shēng rù ěr yǐ 。zhè zhǒng chún zhēn rèn zòng de shū xiě ，dài gěi le dú zhě jí qí zhēn qiē de gǎn shòu 。”dú cǐ èr jù ，jì kě gǎn zuò zhě de chī zuì xīn qíng ，yě kě shì qīng jìng lǎng jié de yuè yè měi jǐng ，gèng kě jiàn zuò zhě shēn shàng chōng yíng zhe de wén rén sāo kè de yǎ zhì yì xìng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

词的下片是描写曲终人散、踏月醉归的情景。“临春”一句明是写香，暗是写风，暗香随风飘散，词人兴致阑珊，由“谁更”二字而出，更显得活泼有致。“醉拍”二字直白而出，写醉态，写尽兴尽欢妥贴至极。到这里，作者有目见的欣赏，有耳听的享受，有闻香的回味，加上醉拍由口饮而生的意态，正是极色、声、香、味之娱于一处，心旷神驰，兴奋不已，因此才“情味切”，耽溺其中无以自拔。结尾二句，写酒阑歌罢却写得意味盎然，余兴未尽，所以向来为人所称誉。《弇州山人词评》中赞其为“致语也”。今人叶嘉莹曾详评此句：“后主真是一个最懂得生活之情趣的人。而且‘踏马蹄’三字写得极为传神，一则，‘踏’字无论在声音或意义上都可以使人联想到马蹄得得的声音；再则，不曰‘马蹄踏’而曰‘踏马蹄’，则可以予读者以双重之感受，是不仅用马蹄去踏，而且踏在马蹄之下的乃是如此清夜的一片月色，且恍闻有得得之声入耳矣。这种纯真任纵的抒写，带给了读者极其真切的感受。”读此二句，既可感作者的痴醉心情，也可视清静朗洁的月夜美景，更可见作者身上充盈着的文人骚客的雅致逸兴。
这首诗叙事和议论结合，充满情感。诗人在诗中发古之幽情，给人一种强烈的感受，能够引起读者的共鸣。诗中几个连接词的运用也恰到好处，上两句的“尚有”、“应怜”，写出须贾赠袍时的那种怜悯心态，并不以为范睢能够发(...)
起笔“缓辔西风，叹三宿、迟迟行客”，就用了《孟子》两处的典故。《孟子·公孙丑下》说孟子离开齐国，在齐国都城临淄西南的昼县留宿了三晚才离去（“三宿(...)
沉醉似埋照，寓词类托讽。

相关赏析

最后四句是全诗的精华：“时危见臣节，世乱识忠良。投躯报明主，身死为国殇。”自古以来的忠节之士，都是在严峻考验中察“见”和“识”别出来的。他们必须在紧急关头付出最大牺牲。诗人用《九歌·国殇》礼赞勇武刚强、死于国事的“鬼雄”的辞语，颂(...)
天道幽微日月明，名山洞府气长清。三千功行朝元去，金丹结就道方成。贫道上八洞神仙汉钟离是也。今有吕纯阳，奉上仙法旨，点化桃柳，先教他为人，后教他成仙。(...)
对于诗中的句读，旧说两段的起句都作六字句，然今人徐培均认为应标点为：“岂曰无衣？七兮。”前四字为一句，用以自问，后二字为一句，用以自答，诗人正是在这种自问自答中，抒写了一腔哀思。另外在一些字、词的解释上也颇多歧见。如“七”字、“子”字、“六”字，朱熹《诗集传》以为“侯伯七命，其车旗衣服，皆以七为节。子，天子也”。又云：“天子之卿六命，变‘七’言‘六’者，谦也，不敢以当侯伯之命，得受六命之服，比于天子之卿亦幸矣。”朱熹的解释，完全服从于他对于这首诗主题的理解。这首诗既然是述晋武公向周釐王请求封爵之意，那末他就必然把“七”解释为“诸侯七命”，把“六”解释为“天子之卿六命”，而把“子”解释为“天子”。前二者与晋武公的诸侯身份相当(...)
柳长莎软路萦回。
香冷入瑶席。
杏花在细细的如青烟的柳丝中若隐若现，夜晚的露珠轻柔的拂去深绿色柳叶的尘沙。柳枝也有他风流的一面呀，悄悄的倒映着钱塘美女在夜色中点灯梳妆。

作者介绍

刘昶 刘昶（435－498），刘昶，字休道，宋文帝子。