春洲曲

春洲曲原文：

四肢老弱身无力，呵吁，两鬓斑皤病已深。老身延氏，为因上庙烧香去，我赶头香，起的早了些儿，感了些寒气，一卧儿不起，饮食少进，睡卧不宁。争奈老身年纪高大，肌体尫羸，我那里耽的这般病证？这两日身心恍惚。老的也，我的病越沉重了也。婆婆，便好道：天有不测风云，人有旦夕祸福。你这病是轻灾浮难，不必忧心。婆婆，将息病体，省可里烦恼也。媳妇儿，蔡顺孩儿那里去了也？蔡顺去街市上，与婆婆请医士去了也。婆婆，想人皆养子，无过蔡顺孝。俺幸遇此子，立身壮志．正好同堂欢乐。婆婆，你耐心守病也。老的也，我这病有添无那减了也。媳妇儿，等孩儿来时，报复我知道。理会的，我在门首望者，蔡顺这早晚敢待来也。小生蔡顺是也。为因老母，庙上烧香，感了些风寒，见今病枕着床。嗟乎！年纪高大，肌体尫羸，值此病证。俺为子者何忍乎？小生对天祷告：愿将己身之寿，减一半与母亲。愿母亲寿活百岁有余，方表人子之孝也。小生为母不安，这些时衣不解带，废寝忘餐，忧凄不止。似此可怎了？小生恰才去那周桥左侧，请下个医士，调治母亲的病证，太医随后便来(...)
文学赏析 靖康之变后，李清照国破，家亡，夫死，伤于人事。这时期她的作品再没有当年那种清新可人，浅斟低唱，而转为沉郁凄婉，主要抒写她对亡夫赵明诚的怀念和自己孤单凄凉的景况。此词便是这时期的典型代表作品之一。 这首词起句便不寻常，一连用七组叠词。不但在填词方面，即使在诗赋曲也绝无仅有。但好处不仅在此，这七组叠词还极富音乐美。宋词是用来演唱的，因此音调和谐是一个很重要的内容。李清照对音律有极深造诣，所以这七组叠词朗读起来，便有一种大珠小珠落玉盘的感觉。只觉齿舌音来回反复吟唱，徘徊低迷，婉转凄楚，有如听到一个伤心之极的人(...)
自《诗经·关雎》“悠哉悠哉，辗转反侧”出，古诗词便多以卧不安席来表现愁态。范仲淹这里说“残灯明灭枕头欹”，室外月明如昼，室内昏灯如灭，两相映照，自有一种凄然的气氛。枕头欹斜，写出了愁人倚枕对灯寂然凝思神态，这神态比起辗转反侧，更加形象，更加生动。“谙尽孤眠滋味。”由于有前句铺垫，这句独白也十分入情，很富于(...)
词锋至此陡然一转。“翠冷红衰”，一派衰落凋残的景象。“西池”在吴文英关于苏州情事的词中多次出现，当为词人寓所阊门外西园之内的池。在这凋残衰谢的季节、清寂冷落的秋夜，怕有轻微的声响惊起西池里的睡鱼，西池的鱼跃又将搅扰静寂的秋夜和人的思绪。因为主人公正因西池的落花回味起故人留下的一个销魂印象：“记湘娥、绛绡暗解，褪花坠萼”。“湘娥”本为传说中的湘妃。近世词家考证，认为吴文英在苏州所恋者原籍湖湘，所以“湘娥”或“湘女”皆借指苏州故人。记得那次幽会时，她偷偷解下轻薄的绛色绡衣。词的结尾颇具新意，幸福美好的形象用以作为(...)
云影收晴雨外明。碧溪春滟滟，落花平。莺(...)
明代杨慎《升庵诗话》认为，此诗化用了汉代贾捐之《议罢珠崖疏》“父战死于前，子斗伤于后，女子乘亭鄣，孤儿号于道，老母、寡妻饮泣巷哭，遥设虚祭，想魂乎万里之外”的文意，称它“一变而妙，真夺胎换骨矣”。贾文着力渲染孤儿寡母遥祭追魂，痛哭于道的悲哀气氛，写得沉痛而富有情致。文中写家人“设祭”、“想魂”，已知征人战死。而陈陶诗中的少妇则深信丈夫还活着，丝毫不疑其已经死去，几番梦中相逢。诗意更深挚，情景更凄惨，因而也更能使人一洒同(...)
第一句是纯景物的静态描写。篱笆和小路，点明这是农村，“篱落”是有宽度的，用“疏疏”指出它的状态，显见其中有间隔，才能看见篱笆外面的山道。“一径深”，表明山道只有一条，并且很长很长，延伸向远方。宽广的篱落与窄小的一径相对照，稀稀疏疏与绵绵长长相对照，互相映衬，突出了农村清新与宁静。(...)

春洲曲拼音解读：

sì zhī lǎo ruò shēn wú lì ，hē yù ，liǎng bìn bān pó bìng yǐ shēn 。lǎo shēn yán shì ，wéi yīn shàng miào shāo xiāng qù ，wǒ gǎn tóu xiāng ，qǐ de zǎo le xiē ér ，gǎn le xiē hán qì ，yī wò ér bú qǐ ，yǐn shí shǎo jìn ，shuì wò bú níng 。zhēng nài lǎo shēn nián jì gāo dà ，jī tǐ wāng léi ，wǒ nà lǐ dān de zhè bān bìng zhèng ？zhè liǎng rì shēn xīn huǎng hū 。lǎo de yě ，wǒ de bìng yuè chén zhòng le yě 。pó pó ，biàn hǎo dào ：tiān yǒu bú cè fēng yún ，rén yǒu dàn xī huò fú 。nǐ zhè bìng shì qīng zāi fú nán ，bú bì yōu xīn 。pó pó ，jiāng xī bìng tǐ ，shěng kě lǐ fán nǎo yě 。xí fù ér ，cài shùn hái ér nà lǐ qù le yě ？cài shùn qù jiē shì shàng ，yǔ pó pó qǐng yī shì qù le yě 。pó pó ，xiǎng rén jiē yǎng zǐ ，wú guò cài shùn xiào 。ǎn xìng yù cǐ zǐ ，lì shēn zhuàng zhì ．zhèng hǎo tóng táng huān lè 。pó pó ，nǐ nài xīn shǒu bìng yě 。lǎo de yě ，wǒ zhè bìng yǒu tiān wú nà jiǎn le yě 。xí fù ér ，děng hái ér lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。lǐ huì de ，wǒ zài mén shǒu wàng zhě ，cài shùn zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。xiǎo shēng cài shùn shì yě 。wéi yīn lǎo mǔ ，miào shàng shāo xiāng ，gǎn le xiē fēng hán ，jiàn jīn bìng zhěn zhe chuáng 。jiē hū ！nián jì gāo dà ，jī tǐ wāng léi ，zhí cǐ bìng zhèng 。ǎn wéi zǐ zhě hé rěn hū ？xiǎo shēng duì tiān dǎo gào ：yuàn jiāng jǐ shēn zhī shòu ，jiǎn yī bàn yǔ mǔ qīn 。yuàn mǔ qīn shòu huó bǎi suì yǒu yú ，fāng biǎo rén zǐ zhī xiào yě 。xiǎo shēng wéi mǔ bú ān ，zhè xiē shí yī bú jiě dài ，fèi qǐn wàng cān ，yōu qī bú zhǐ 。sì cǐ kě zěn le ？xiǎo shēng qià cái qù nà zhōu qiáo zuǒ cè ，qǐng xià gè yī shì ，diào zhì mǔ qīn de bìng zhèng ，tài yī suí hòu biàn lái (...)
wén xué shǎng xī jìng kāng zhī biàn hòu ，lǐ qīng zhào guó pò ，jiā wáng ，fū sǐ ，shāng yú rén shì 。zhè shí qī tā de zuò pǐn zài méi yǒu dāng nián nà zhǒng qīng xīn kě rén ，qiǎn zhēn dī chàng ，ér zhuǎn wéi chén yù qī wǎn ，zhǔ yào shū xiě tā duì wáng fū zhào míng chéng de huái niàn hé zì jǐ gū dān qī liáng de jǐng kuàng 。cǐ cí biàn shì zhè shí qī de diǎn xíng dài biǎo zuò pǐn zhī yī 。 zhè shǒu cí qǐ jù biàn bú xún cháng ，yī lián yòng qī zǔ dié cí 。bú dàn zài tián cí fāng miàn ，jí shǐ zài shī fù qǔ yě jué wú jǐn yǒu 。dàn hǎo chù bú jǐn zài cǐ ，zhè qī zǔ dié cí hái jí fù yīn lè měi 。sòng cí shì yòng lái yǎn chàng de ，yīn cǐ yīn diào hé xié shì yī gè hěn zhòng yào de nèi róng 。lǐ qīng zhào duì yīn lǜ yǒu jí shēn zào yì ，suǒ yǐ zhè qī zǔ dié cí lǎng dú qǐ lái ，biàn yǒu yī zhǒng dà zhū xiǎo zhū luò yù pán de gǎn jiào 。zhī jiào chǐ shé yīn lái huí fǎn fù yín chàng ，pái huái dī mí ，wǎn zhuǎn qī chǔ ，yǒu rú tīng dào yī gè shāng xīn zhī jí de rén (...)
zì 《shī jīng ·guān jū 》“yōu zāi yōu zāi ，niǎn zhuǎn fǎn cè ”chū ，gǔ shī cí biàn duō yǐ wò bú ān xí lái biǎo xiàn chóu tài 。fàn zhòng yān zhè lǐ shuō “cán dēng míng miè zhěn tóu yī ”，shì wài yuè míng rú zhòu ，shì nèi hūn dēng rú miè ，liǎng xiàng yìng zhào ，zì yǒu yī zhǒng qī rán de qì fēn 。zhěn tóu yī xié ，xiě chū le chóu rén yǐ zhěn duì dēng jì rán níng sī shén tài ，zhè shén tài bǐ qǐ niǎn zhuǎn fǎn cè ，gèng jiā xíng xiàng ，gèng jiā shēng dòng 。“ān jìn gū mián zī wèi 。”yóu yú yǒu qián jù pù diàn ，zhè jù dú bái yě shí fèn rù qíng ，hěn fù yú (...)
cí fēng zhì cǐ dǒu rán yī zhuǎn 。“cuì lěng hóng shuāi ”，yī pài shuāi luò diāo cán de jǐng xiàng 。“xī chí ”zài wú wén yīng guān yú sū zhōu qíng shì de cí zhōng duō cì chū xiàn ，dāng wéi cí rén yù suǒ chāng mén wài xī yuán zhī nèi de chí 。zài zhè diāo cán shuāi xiè de jì jiē 、qīng jì lěng luò de qiū yè ，pà yǒu qīng wēi de shēng xiǎng jīng qǐ xī chí lǐ de shuì yú ，xī chí de yú yuè yòu jiāng jiǎo rǎo jìng jì de qiū yè hé rén de sī xù 。yīn wéi zhǔ rén gōng zhèng yīn xī chí de luò huā huí wèi qǐ gù rén liú xià de yī gè xiāo hún yìn xiàng ：“jì xiāng é 、jiàng xiāo àn jiě ，tuì huā zhuì è ”。“xiāng é ”běn wéi chuán shuō zhōng de xiāng fēi 。jìn shì cí jiā kǎo zhèng ，rèn wéi wú wén yīng zài sū zhōu suǒ liàn zhě yuán jí hú xiāng ，suǒ yǐ “xiāng é ”huò “xiāng nǚ ”jiē jiè zhǐ sū zhōu gù rén 。jì dé nà cì yōu huì shí ，tā tōu tōu jiě xià qīng báo de jiàng sè xiāo yī 。cí de jié wěi pō jù xīn yì ，xìng fú měi hǎo de xíng xiàng yòng yǐ zuò wéi (...)
yún yǐng shōu qíng yǔ wài míng 。bì xī chūn yàn yàn ，luò huā píng 。yīng (...)
míng dài yáng shèn 《shēng ān shī huà 》rèn wéi ，cǐ shī huà yòng le hàn dài jiǎ juān zhī 《yì bà zhū yá shū 》“fù zhàn sǐ yú qián ，zǐ dòu shāng yú hòu ，nǚ zǐ chéng tíng zhāng ，gū ér hào yú dào ，lǎo mǔ 、guǎ qī yǐn qì xiàng kū ，yáo shè xū jì ，xiǎng hún hū wàn lǐ zhī wài ”de wén yì ，chēng tā “yī biàn ér miào ，zhēn duó tāi huàn gǔ yǐ ”。jiǎ wén zhe lì xuàn rǎn gū ér guǎ mǔ yáo jì zhuī hún ，tòng kū yú dào de bēi āi qì fēn ，xiě dé chén tòng ér fù yǒu qíng zhì 。wén zhōng xiě jiā rén “shè jì ”、“xiǎng hún ”，yǐ zhī zhēng rén zhàn sǐ 。ér chén táo shī zhōng de shǎo fù zé shēn xìn zhàng fū hái huó zhe ，sī háo bú yí qí yǐ jīng sǐ qù ，jǐ fān mèng zhōng xiàng féng 。shī yì gèng shēn zhì ，qíng jǐng gèng qī cǎn ，yīn ér yě gèng néng shǐ rén yī sǎ tóng (...)
dì yī jù shì chún jǐng wù de jìng tài miáo xiě 。lí bā hé xiǎo lù ，diǎn míng zhè shì nóng cūn ，“lí luò ”shì yǒu kuān dù de ，yòng “shū shū ”zhǐ chū tā de zhuàng tài ，xiǎn jiàn qí zhōng yǒu jiān gé ，cái néng kàn jiàn lí bā wài miàn de shān dào 。“yī jìng shēn ”，biǎo míng shān dào zhī yǒu yī tiáo ，bìng qiě hěn zhǎng hěn zhǎng ，yán shēn xiàng yuǎn fāng 。kuān guǎng de lí luò yǔ zhǎi xiǎo de yī jìng xiàng duì zhào ，xī xī shū shū yǔ mián mián zhǎng zhǎng xiàng duì zhào ，hù xiàng yìng chèn ，tū chū le nóng cūn qīng xīn yǔ níng jìng 。(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

第一句是纯景物的静态描写。篱笆和小路，点明这是农村，“篱落”是有宽度的，用“疏疏”指出它的状态，显见其中有间隔，才能看见篱笆外面的山道。“一径深”，表明山道只有一条，并且很长很长，延伸向远方。宽广的篱落与窄小的一径相对照，稀稀疏疏与绵绵长长相对照，互相映衬，突出了农村清新与宁静。(...)
风递馀花点素缯。日烘芳炷下罗藤。为谁雕琢碎春冰。

相关赏析

志趣美　　该文重在写景，直接抒情写志的语言很少。但历来优秀的文章都讲究情景相生，人们可从作者对景物的描写中，从寥寥几句写观感的语句中，领略到作者高雅的志趣、高洁的情怀。可以从首段“从流飘荡，任意东西”一句中，感受到一种享受自由、无拘无束、无牵无挂的轻松惬意；从对山水的描写中，体会到作者对自然、自由的热爱，对生命力的赞颂。更令人赞赏的是，在描(...)
，湖光映雪，翠帘不卷春深。
“五更”二句，承次句“寒宵”，写出了夜中所闻所见。上句鼓角，指古代军中用以报时和发号施令的鼓声、号角声。晴朗的夜空，鼓角声分外响亮，正是五更天快亮的时候，诗人忧愁难眠，那声音更显得悲壮感人。这就从侧面烘托出夔州一带也不太平，黎明前军队已在加紧(...)
休赶、休赶。一个来，一个死；两个来，一双亡。我跳过这墙来，原来是一所花园。远远的一个撮角，亭子里点着明灯蜡烛，亭子下一块太湖石。我在(...)

作者介绍

董贻清 董贻清，字叔纯，阳湖人。道光癸卯举人，官青神知县、历保知府。有《偶存集》。